Дар соли 2011 мо бо бомуваффақият анҷом додани марҳилаи дуюми нақшаи тавсеаи иқтидори истеҳсолиамон як марҳалаи муҳимро анҷом додем. Ин тавсеаи стратегӣ дар қонеъ кардани талаботи доимо афзоянда ба маҳсулоти мо ва таъмини қобилияти мо дар хидматрасонии муассир ба мизоҷони арҷманд нақши муҳим бозид. Анҷоми ин марҳила як ҷаҳиши назаррасро ба пеш нишон дод, зеро он ба мо имкон дод, ки иқтидори истеҳсолии худро ба таври назаррас афзоиш диҳем ва ба ин васила ба мо имкон дод, ки талаботи динамикии бозорро самаранок қонеъ кунем ва бартарии рақобатро дар соҳаи кабели нахи оптикӣ нигоҳ дорем. Иҷрои бенуқсони ин нақшаи хуб андешидашуда на танҳо ҳузури моро дар бозор тақвият дод, балки моро барои дурнамои рушди оянда ва имкониятҳои густариши мусоид фароҳам овард. Мо аз дастовардҳои барҷастае, ки дар ин марҳила ба даст овардаем, ифтихори беандоза дорем ва дар ӯҳдадории худ барои пайваста такмил додани иқтидори истеҳсолии худ устувор мемонем ва ҳадафи он расонидани хидмати беҳамто ба мизоҷони мӯҳтарам ва ноил шудан ба муваффақияти устувори тиҷоратӣ ҳастем.