0755-23179541
sales@oyii.net
Met betrekking tot to optische communicatie blijkt machtscontrole een essentieel mechanisme te zijn als het gaat om de stabiliteit en vaardigheid van signalen in het beoogde domein. Met de toenemende vraag naar snelheid en capaciteit van communicatienetwerken bestaat er een reële behoefte om de sterkte van de lichtsignalen die via glasvezel worden verzonden effectief te beheren. Dit heeft geleid tot de oprichting van glasvezel verzwakkers als noodzaak voor gebruik in de vezels. Ze hebben een kritische toepassing omdat ze fungeren als verzwakkers, waardoor de sterkte van de optische signalen wordt afgeschrikt om hoog te worden, wat schade aan de ontvangstapparatuur of zelfs verdraaide signaalpatronen veroorzaakt.
Vezelverzwakking, een basisprincipe in de glasvezelverbinding, kan worden gedefinieerd als het verlies dat ontstaat op het signaalvermogen dat de vorm heeft van licht wanneer het door de glasvezelverbinding gaat. glasvezelkabel. Deze verzwakking kan optreden als gevolg van verschillende redenen, waaronder verstrooiings-, absorptie- en buigverliezen. Hoewel de verzwakking van het signaal volkomen normaal is, mag deze geen extreme niveaus bereiken, aangezien dit de efficiëntie van optische communicatiesystemen schaadt. Om dit probleem op te lossen worden in de praktijk verzwakkers gebruikt om de signaalintensiteit te verlagen tot het niveau van effectief gebruik en minimale impact op de levensduur van het netwerk.
In een optisch communicatiesysteemmoet het signaal een bepaald vermogensniveau hebben dat de ontvanger nodig heeft om het signaal te verwerken. Als een signaal een hoog vermogen bevat, overbelast het de ontvanger en leidt dit soms tot fouten, en als het signaal een laag vermogen heeft, kan de ontvanger het signaal mogelijk niet correct detecteren.Glasvezelverzwakkersspelen een centrale rol bij het bewaren van een dergelijk evenwicht, vooral wanneer de afstanden kort zijn, wat resulteert in hoge vermogensniveaus die ruis kunnen veroorzaken aan de ontvangende kant.
Er zijn twee klassen glasvezelverzwakkers, die zich elk onderscheiden door hun constructie en functie: vaste verzwakkers en variabele verzwakkers. Glasvezelverzwakkers zijn verkrijgbaar in verschillende ontwerpen en typen, en elk ervan is geschikt voor een specifiek gebruik of specifieke behoefte. Vaste verzwakkers zijn universele verzwakkers, terwijl variabele verzwakkers specifieke verzwakkers zijn.
Vaste verzwakkers: Dit zijn verzwakkers die een standaard hoeveelheid verzwakking bieden en die vaak worden gebruikt in situaties waarin een consistent niveau van verzwakking vereist is. Vaste verzwakkers worden gewoonlijk vervaardigd voor bepaalde verzwakkingsniveaus, waarvan de diverse kunnen variëren van enkele dB tot tientallen dB. Het belangrijkste voordeel van dit soort vezels is hun eenvoud in gebruik en installatie in verschillende standaard optische communicatiesystemen.
Variabele verzwakkers: Aan de andere kant bieden variabele verzwakkers de vrijheid om de hoeveelheid verzwakking die wordt gebruikt te variëren vanwege de variërende aard ervan in het verzwakkerontwerp. Deze verstelbaarheid kan volledig handmatig zijn of kan worden vergemakkelijkt door het gebruik van elektronische bedieningselementen. Variabele verzwakkers kunnen worden gebruikt in instellingen met variabele signaalsterkte, waarbij signalen op verschillende tijdstippen een verschillende sterkte kunnen hebben en daarom van tijd tot tijd hun sterkte moet worden aangepast. Ze zijn te vinden in de meeste tests en metingen waarbij signalen verschillen en variëren.
Glasvezelverzwakkerbetekent in deze context echter een accessoire dat is ontworpen met hetzelfde doel om het licht in een vooraf bepaalde mate te dempen. Met andere woorden, dit kan worden gedaan door middel van processen zoals adsorptie, diffractie en reflectie. Alle drie hebben hun voordelen en worden gekozen afhankelijk van de specificatie van de applicatie die wordt geïmplementeerd.
Absorptieve verzwakkers: deze verzwakkers bevatten elementen die een deel van het optische signaal effectief doen zinken en voorkomen dat het zo sterk is. Een van de belangrijkste ontwerpoverwegingen bij het ontwikkelen van verzwakkers op basis van het absorberende bedieningsmechanisme is de keuze van het materiaal en de structuur, zodat deze een ongeveer constante verzwakking over een gewenst golflengtebereik zouden bieden zonder extra verliezen te introduceren.
Verstrooiingsdempers: Op lichtverstrooiing gebaseerde verzwakkers werken volgens het principe van het opzettelijk veroorzaken van verliezen in de vorm van ruimtelijke vervormingen in de vezel, zodat een deel van het invallende licht de kernwand raakt en uit de vezel wordt verspreid. Als gevolg hiervan leidt dit verstrooiingseffect tot de verzwakking van het signaal zonder de oorspronkelijke capaciteit van de vezel in gevaar te brengen. Het ontwerp moet de distributie en de verwachte PUF-patronen garanderen, zodat deze de vereiste dempingsniveaus bereiken.
Reflecterende verzwakkers: Reflecterende verzwakkers werken volgens het principe van feedback, waarbij een deel van het lichtsignaal wordt teruggekaatst naar de bron, waardoor de signaaltransmissie in voorwaartse richting wordt verminderd. Deze verzwakkers kunnen reflecterende componenten omvatten, zoals spiegels binnen het optische pad of plaatsing van spiegels langs het pad. De systeemindeling moet zo worden uitgevoerd dat de reflecties het systeem zodanig verstoren dat de signaalkwaliteit wordt beïnvloed.
Glasvezelverzwakkers zijn belangrijke producten van moderne optische communicatiesystemen, die ontwerpers zorgvuldig moeten selecteren. Door de regeling van sterktesignalen garanderen deze gadgets een veilige en efficiënte gegevensstroom binnen het netwerk. Bij dispersie is vezelverzwakking de verzwakking van het signaal die over een bepaalde afstand optreedt als gevolg van signaalreflectie, interferentie en dissipatie. Om dit probleem aan te pakken, zijn er verschillende soorten verzwakkers die ingenieurs mogelijk moeten kennen en gebruiken. Bij de vooruitgang van de optische communicatietechnologie kan men de effectiviteit van glasvezelverzwakkers niet over het hoofd zien, aangezien de apparaten die moeten worden afgeluisterd en ontworpen relevant zullen blijven in het netwerken van deze geavanceerde platforms.