0755-23179541
sales@oyii.net
Met betrekking tot to Optische communicatie, Power Control blijkt een essentieel mechanisme te zijn als het gaat om de stabiliteit en de vaardigheid van signalen in hun beoogde domein. Met de toename van de vraag naar snelheid en capaciteit van communicatienetwerken, is er een reële behoefte om de sterkte van de lichtsignalen te beheren die via glasvezel effectief worden verzonden. Dit heeft geleid tot het creëren van glasvezel verzwakkers als een noodzaak voor gebruik in de vezels. Ze hebben een kritieke toepassing bij het handelen als verzwakkers waardoor de sterkte van de optische signalen hoog wordt afgeschrikt, waardoor de ontvangende apparatuur of zelfs gedraaide signaalpatronen schade aanrichten.
Vezelverzwakking die een basisprincipe is in de glasvezelverbinding kan worden gedefinieerd als het verlies dat is gemaakt op het signaalvermogen dat in de vorm van licht is als deze door de glasvezelkabel. Deze verzwakking kan plaatsvinden vanwege verschillende redenen die verstrooiing, absorberende en buigverliezen omvatten. Hoewel de verzwakking van het signaal vrij normaal is, mag het geen extreme niveaus bereiken, omdat het de efficiëntie van optische communicatiesystemen beschadigt. Om dit probleem op te lossen, worden verzwakkers in de praktijk gebruikt om de signaalintensiteit te verminderen tot het niveau van het effectieve gebruik ervan en de minimale impact op de levensduur van het netwerk.
In een optisch communicatiesysteem, het signaal moet van een bepaald vermogensniveau zijn dat door de ontvanger nodig is om het signaal te verwerken. Als een signaal hoog vermogen bevat, overbelast het de ontvanger en leidt het soms tot fouten en als het signaal een laag vermogen draagt, kan de ontvanger het signaal mogelijk niet correct detecteren.Glasvezel verzwakkersSpeel een centrale rol bij het behoud van een dergelijk evenwicht, vooral wanneer afstanden kort zijn, wat resulteert in hoge vermogensniveaus die aan de ontvangende kant lawaai kunnen zijn.
Er zijn twee klassen van glasvezelvermoeters, die elk onderscheiden door de constructie en functie ervan: vaste verzwakkers en variabele verzwakkers. Vezeloptische verzwakkers zijn te vinden in verschillende ontwerpen en typen, en elk van hen is geschikt voor een specifiek gebruik of behoefte. Vaste verzwakkers zijn universele verzwakkers, terwijl variabele verzwakkers specifieke verzwakkers zijn.
Vaste verzwakkers: dit zijn verzwakkers die een standaard bedrag van verzwakking bieden en ze worden vaak in situaties gebruikt, waar een consistent niveau van verzwakking vereist is. Vaste verzwakkers worden gewoonlijk vervaardigd voor bepaalde verzwakkingsniveaus, de diverse die kan variëren van verschillende DB tot tientallen DB. Het belangrijkste voordeel van dit soort vezels is hun eenvoud van gebruik en installatie in verschillende standaard optische communicatiesystemen.
Variabele verzwakkers: Anderzijds laten variabele verzwakkers de vrijheid toe om de hoeveelheid verzwakking in gebruik te variëren vanwege de verschillende aard in het verzwakkingsontwerp. Deze instelbaarheid kan volledig handmatig zijn of kan worden vergemakkelijkt door het gebruik van elektronische bedieningselementen. Variabele verzwakkers kunnen worden gebruikt in de instellingen voor variabele signaalsterkte waar signalen op verschillende tijdstippen op verschillende sterkte kunnen komen en daarom waar hun sterkte mogelijk van tijd tot tijd moet worden aangepast. Ze zijn te vinden in de meeste tests en metingen waar signalen verschillen en variëren.
Glasvezel verzwakkingIn deze context betekent echter een accessoire dat is ontworpen met het gelijke doel om het licht in een vooraf bepaalde mate te verzwakken. Met andere woorden, dit kan worden gedaan door processen zoals adsorptie, diffractie en reflectie. Alle drie hebben hun profs en worden gekozen, afhankelijk van de specificatie van de aanvraag die wordt geïmplementeerd.
Absorberende verzwakkers: deze verzwakkers nemen elementen op die effectief zinken van het optische signaal en voorkomen dat het zo sterk is. Een van de belangrijkste ontwerpoverwegingen bij het ontwikkelen van verzwakkers op basis van het absorberende werkingsmechanisme is de keuze van het materiaal en de structuur, zodat deze een ongeveer constante verzwakking zouden bieden over een gewenste golflengtespanne zonder extra verliezen te introduceren.
Verstrooiende verzwakkers: op licht verstrooiing gebaseerde verzwakkers werken op het principe van het opzettelijk induceren van verliezen in de vorm van ruimtelijke vervormingen in de vezel zodat een deel van het invallende licht de kernwand raakt en uit de vezel wordt verspreid. Als gevolg hiervan leidt dit verstrooiingseffect tot de verzwakking van het signaal zonder de natieve capaciteit van de vezel in gevaar te brengen. Het ontwerp moet de distributie en verwachte PUF -patronen garanderen, zodat ze de vereiste verzwakkingsniveaus bereiken.
Reflecterende verzwakkers: reflecterende verzwakkers werken volgens het feedbackprincipe, waarbij een deel van het lichtsignaal terug naar de bron wordt teruggestuurd, waardoor de signaaloverdracht in de voorwaartse richting wordt verminderd. Deze verzwakkers kunnen reflecterende componenten bevatten, zoals spiegels binnen het optische pad of plaatsing van spiegels langs het pad. De systeemlay -out moet zodanig worden gedaan dat de reflecties het systeem zodanig interfereren dat de signaalkwaliteit wordt beïnvloed.
Glasvezel verzwakkingS zijn belangrijke producten van moderne optische communicatiesystemen, die ontwerpers zorgvuldig moeten selecteren. Door de regulering van sterktesignalen garanderen deze gadgets de veilige en efficiënte gegevensstroom in het netwerk. Bij dispersie is vezelverzwakking de verzwakking van het signaal dat zich over een bepaalde afstand voordoet als gevolg van signaalreflectie, interferentie en dissipatie. Om dit probleem aan te pakken, zijn er verschillende soorten verzwakkers die ingenieurs mogelijk moeten kennen en gebruiken. Bij de vooruitgang van optische communicatietechnologie kan men de effectiviteit van glasvezelvermoeters niet over het hoofd zien, aangezien de apparaten om te tikken en te ontwerpen relevant blijft bij het netwerken van deze geavanceerde platforms.