0755-23179541
sales@oyii.net
در رابطه با to ارتباط نوری، کنترل قدرت مکانیزمی حیاتی در مورد پایداری و همچنین مهارت سیگنال ها در حوزه مورد نظرشان می باشد. با افزایش تقاضا برای سرعت و ظرفیت شبکه های ارتباطی، نیاز واقعی به مدیریت موثر قدرت سیگنال های نوری منتقل شده از طریق فیبر نوری وجود دارد. این منجر به ایجاد تضعیف کننده های فیبر نوری به عنوان یک ضرورت برای استفاده در الیاف. آنها یک کاربرد حیاتی در عمل به عنوان تضعیف کننده دارند، بنابراین از بالا رفتن قدرت سیگنال های نوری جلوگیری می کنند که باعث آسیب به تجهیزات گیرنده یا حتی الگوهای سیگنال پیچ خورده می شود.
تضعیف فیبر که یک اصل اساسی در پیوند فیبر نوری است را می توان به عنوان تلفاتی تعریف کرد که در قدرت سیگنال که به شکل نور در هنگام عبور از فیبر نوری وارد می شود. کابل فیبر نوری. این تضعیف می تواند به دلایل مختلفی از جمله تلفات پراکندگی، جذبی و خمشی رخ دهد. اگرچه تضعیف سیگنال کاملاً طبیعی است، اما نباید به سطوح شدید برسد زیرا به کارایی سیستم های ارتباطی نوری آسیب می رساند. برای حل این مشکل، در عمل از تضعیف کننده ها استفاده می شود تا شدت سیگنال را تا حد استفاده مؤثر و حداقل تأثیر آن بر طول عمر شبکه کاهش دهند.
در یک سیستم ارتباط نوری، سیگنال باید از سطح توان خاصی برخوردار باشد که گیرنده برای پردازش سیگنال به آن نیاز دارد. اگر سیگنالی دارای توان بالایی باشد، گیرنده را اضافه بار می کند و گاهی اوقات منجر به خطا می شود، و اگر سیگنال دارای قدرت کم باشد، گیرنده ممکن است نتواند سیگنال را به درستی تشخیص دهد.تضعیف کننده فیبر نورینقش اصلی را در حفظ چنین تعادلی ایفا می کنند، به ویژه زمانی که فواصل کوتاه هستند و در نتیجه سطوح توان بالایی دارند که می تواند نویز در انتهای گیرنده باشد.
دو دسته از تضعیف کننده های فیبر نوری وجود دارد که هر کدام از آنها با ساختار و عملکرد خود متمایز می شوند: تضعیف کننده های ثابت و تضعیف کننده های متغیر. تضعیف کننده های فیبر نوری در طرح ها و انواع مختلفی یافت می شوند و هر یک از آنها برای کاربرد یا نیاز خاصی مناسب است. تضعیف کننده های ثابت تضعیف کننده های جهانی هستند در حالی که تضعیف کننده های متغیر تضعیف کننده های خاص هستند.
تضعیف کننده های ثابت: این ها تضعیف کننده هایی هستند که مقدار استانداردی از تضعیف را ارائه می دهند و معمولاً در موقعیت هایی استفاده می شوند که سطح ثابتی از تضعیف مورد نیاز است. تضعیف‌کننده‌های ثابت معمولاً برای سطوح تضعیف خاصی ساخته می‌شوند که می‌تواند از چند دسی‌بل تا ده‌ها دسی‌بل متغیر باشد. مزیت اصلی این نوع فیبرها سادگی استفاده از آنها و همچنین نصب در سیستم های مختلف ارتباط نوری استاندارد است.
تضعیف‌کننده‌های متغیر: از سوی دیگر، تضعیف‌کننده‌های متغیر به دلیل ماهیت متفاوت آن در طراحی تضعیف‌کننده، آزادی تغییر میزان تضعیف در استفاده را می‌دهند. این قابلیت تنظیم می تواند کاملاً دستی باشد یا با استفاده از کنترل های الکترونیکی تسهیل شود. تضعیف‌کننده‌های متغیر را می‌توان در تنظیمات قدرت سیگنال متغیر به کار برد، جایی که سیگنال‌ها ممکن است در زمان‌های مختلف با قدرت‌های متفاوتی بیایند و بنابراین ممکن است هر از گاهی نیاز به تنظیم قدرت آنها باشد. آنها را می توان در اکثر تست ها و اندازه گیری ها که سیگنال ها متفاوت و متفاوت هستند پیدا کرد.
تضعیف کننده فیبر نوریبا این حال، در این زمینه، به معنای لوازم جانبی است که با هدف یکسان کاهش نور به میزان از پیش تعیین شده طراحی شده است. به عبارت دیگر، این امر می تواند از طریق فرآیندهایی مانند جذب، پراش و بازتاب انجام شود. هر سه مزایای خود را دارند و بسته به مشخصات برنامه در حال اجرا انتخاب می شوند.
تضعیف کننده های جذبی: این تضعیف کننده ها دارای عناصری هستند که به طور موثر بخشی از سیگنال نوری را غرق می کنند و از قوی بودن آن جلوگیری می کنند. یکی از ملاحظات اصلی طراحی هنگام توسعه تضعیف کننده ها بر اساس مکانیسم عملکرد جذبی، انتخاب مواد و ساختار است به طوری که این تضعیف تقریباً ثابتی را در طول یک طول موج مورد نظر بدون ایجاد تلفات اضافی ارائه دهد.
تضعیف کننده های پراکندگی: تضعیف کننده های مبتنی بر پراکندگی نور بر اساس اصل القای عمدی تلفات به شکل اعوجاج فضایی در فیبر کار می کنند به طوری که مقداری از نور فرودی به دیواره هسته برخورد کرده و از فیبر پراکنده می شود. در نتیجه، این اثر پراکندگی منجر به تضعیف سیگنال بدون به خطر انداختن قابلیت بومی فیبر می شود. طراحی باید توزیع و الگوهای PUF مورد انتظار را تضمین کند تا به سطوح میرایی لازم برسند.
تضعیف کننده های انعکاسی: تضعیف کننده های انعکاسی بر اساس اصل بازخورد کار می کنند، جایی که نسبتی از سیگنال نور به سمت منبع برگشت داده می شود، بنابراین انتقال سیگنال در جهت رو به جلو کاهش می یابد. این تضعیف کننده ها ممکن است شامل اجزای بازتابنده مانند آینه ها در مسیر نوری یا قرار دادن آینه ها در طول مسیر باشند. چیدمان سیستم باید به گونه ای انجام شود که بازتاب ها به گونه ای با سیستم تداخل داشته باشند که کیفیت سیگنال تحت تاثیر قرار گیرد.
تضعیف کننده فیبر نوریs محصولات قابل توجهی از سیستم های ارتباطی نوری مدرن هستند که طراحان باید آنها را با دقت انتخاب کنند. این ابزارها از طریق تنظیم سیگنال های قدرت، جریان امن و کارآمد داده ها را در شبکه تضمین می کنند. در پراکندگی، تضعیف فیبر تضعیف سیگنالی است که در یک فاصله معین در نتیجه انعکاس، تداخل و اتلاف سیگنال رخ می دهد. برای مقابله با این مشکل، انواع مختلفی از تضعیف کننده ها وجود دارد که مهندسان ممکن است مجبور باشند آنها را بشناسند و از آنها استفاده کنند. در پیشرفت فناوری ارتباطات نوری، نمی‌توان اثربخشی تضعیف‌کننده‌های فیبر نوری را نادیده گرفت زیرا دستگاه‌هایی که برای ضربه زدن و طراحی در شبکه‌سازی این پلت‌فرم‌های پیچیده باقی خواهند ماند.